کد مطلب:109238 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

نامه 078-به ابوموسی اشعری












[صفحه 310]

رساله الی الاشعری پس به راستی مردم بازماندند بسیاری از آنها از بهره (حقیقی) خودشان میل كردند با دنیا و سخن گفتند به خواهش نفس و من فرودآمدم از این امر به جایگاهی شگفت آور گردآمده در آن گروههائی به خودپسندی واداشته آنها را نفسهایشان و من معالجه می كنم از آنها زخمی را میترسم از اینكه برگردد خون بسته (غیر قابل علاج) شود و نیست مردی بدان حریص تر بر وحدت امت محمد صلوات الله علیه و آله و بر سازگاری میان آنها از من درخواست می كنم به این نیكی پاداش و كرامت بازگشت را و به زودی وفا می كنم به آنچه وعده دادم بر خودم و اگر چه برگشتی از شایستگی آنچه جدا شدی از من بر آن به راستی بدبخت كسی است محروم شود از سود آنچه داده شده از خرد و آزمایش و من به خشم می آیم از اینكه بگوید گوینده ای به باطل و اینكه تباه سازم امری را كه اصلاح كرده آن را خداوند پس واگذار آنچه را كه نمی شناسی زیرا بدترین مردم رسانندگانند به تو گفتارهای بد را والسلام


صفحه 310.